Het duurzame weekend
De film met Hans Tervoort in de hoofdrol naast het heel ontwapenende beugelbekkie was heel plezierig. Een veelvoud van impressies en tips. Wellicht was het beeld van de gloeiende plaat/aarde het meest dominant. Als je daar een flinke plons water op giet dooft de hitte van de aarde.
Het is duidelijk dat de gemeente/de politieke de regie had bij deze film. Als we allemaal onze verantwoordelijkheid nemen rond klimaat en biodiversiteitsvraagstukken komt het goed. Een waarheid als een koe: ALS.
Zo dacht en denkt premier Rutte ook over C. Een beroep op de eigen verantwoordelijkheid zou C. verslaan. Zoals ook in het filmpje: het klimaat wordt bedwongen als we allemaal enz. enz. De droom van ieder van ons. (Ik laat het bijvoeglijke naamwoord voor droom weg) Maar het blijkt niet te werken. Hoe welwillend we al dan niet zijn: alleen een harde hand helpt, een wet, een verbod. De metafoor van de gloeiende plaat die we met zijn allen doven is vals. Er moet een leider zijn, en het spijt me Mike, Jan, Jack, Ufuk en allen anderen, de politiek moet met slaande trom vooroplopen. En dat deed ze in het filmpje niet, en dus is het klimaat de Sjaak. Grootouders en het duurzame weekend vergroten, hoop ik, het draagvlak, wat ook nodig is, maar Rutte en Mikkers moeten eisen stellen, de verboden instellen en handhaven. Rutte pakte die rol afgelopen dinsdagavond eindelijk op.
Dus maak het filmpje nogmaals met deze gedachte. Nu het nog kan.
Ik weet niet zo goed waar dit relaas naar toe moet. Daarvoor doe ik ook een beroep op ieder in de balk.
Ik besluit met de column die ik afgelopen maandagavond uitsprak voor de gemeenteraad in de hoop dat dat ook weer een beetje inspireert om meer, veel, veel meer te doen tegen de uitbuiting van de aarde,
Arie Bijl