Ik wil het met je hebben over vrijheid en hoe we die moeten bewaken. Vrijheid en leefbaarheid  

Er wordt stevig aan onze vrijheid geknabbeld. Corona heerst immers. Als een bezetter en een bezitter. Vrijheid? Niks vrijheid, Weg is de vrijheid.

Jij mag niet naar school. En jij moet thuis werken aan de keukentafel en je kinderen lesgeven. Jij moet om tien uur naar huis. En jou kunnen we niet helpen want alle bedden zijn bezet. Jij krijgt ontslag. Nee, ik heb geen werk meer voor je. Jij mag je stervende moeder niet knuffelen. Knuffelen? Niks ervan. Wil ik niet. En Jij? Jij gaat dood.

Ook economisch ga ik lekker tekeer. Vooral de zwakkeren zullen het weten. Die flexibele schil, weet je. De sociale kloof wordt groter.

Op de televisie ben ik alom aanwezig, de journaals zijn vol van mij.  Daar ben ik best trots op. Want ik heers en jullie bewegen als marionetten. Weg vrijheid.

Jullie maken ruzie, op facebook, op insta. Grote en lelijke woorden. Weg vrijheid. We leveren onze vrijheid in met geknars der tanden met de pest in ons lijf. En veel verzet. Maar ook een roep om mij nog serieuzer te nemen, dus machtiger, te maken.

Maar.      Ik heb ook een broer. Een hele grote broer, die broer heet klimaatcrisis. Net als ik mondiaal. Bescheiden zijn we niet.

In vergelijking met die klimaatcrisis ben ik, corona, een dwerg, een schim. 

De voorspellingen van de wetenschap over de opwarming van de aarde komen bikkelhard uit. Nog wat eerder dan voorspeld. Wetenschap is immers voorzichtig in haar uitspraken. Het ijs op Groenland en Antarctica smelt wat sneller dan gedacht. Droogte en orkanen nemen toch sneller toe. En de Peel brandt.

We hebben nog een jaar of tien, dan zijn we met zijn allen door ons koolstofbudget heen.

Ernstige ontwrichting van deze planeet zal daarna de consequentie zijn.  Weg vrijheid.

Tenzij, tenzij…. Het klimaat redden kan nog net.

Dan zou je verwachten dat ook onze gemeenteraad, jullie dus, en het college stevig aan de slag gaan om onze vrijheid te bevechten. Om een nog ergere vrijheidsberoving te keren. En om oplopende maatschappelijke spanningen zoals nu bij corona te vermijden. Maar niks daarvan. Business as usual . Als konijnen gevangen in de lichtbak.

En Jan Hoskam meldt trots als de kruidenier van raad en college dat wonen in Den Bosch iets goedkoper wordt. Maar geen woord over de klimaatcrisis, mijn grote broer. Terwijl de gemeente geld genoeg heeft maar je moet wel gaan schuiven in begroting en beleid. Dat vergt moed. Want daar begint het mee: investeren in de max. 1,5 graad Celsius. Geen kolen meer stoken, geen olie meer stoken, geen gas of hout meer stoken. 

Dan pas haakt mijn grote broer af. En houden wij onze vrijheid in leefbaarheid.

Daarom en alleen daarom draag ik dit T-shirtje. Om onze vrijheid te bewaken tegen corona en de klimaatcrisis. 

Arie Bijl, 12 okt. 2020